Wspólnota Intronizacji NSPJ

Kategoria: Wspólnoty Parafialne
Opublikowano: wtorek, 05, luty 2013 23:25
Drukuj

Wspólnota dla Intronizacji NSPJ istnieje od początku powstania naszej parafii (listopad 2001 r.) Jest to jedna z wielu wspólnot w Częstochowie. Założycielką jest pani Teresa Nowak z Częstochowy, która wraz z panią Ewą Nosiadek z Krakowa i z Ojcem Janem Mikrutem redemptorystą poświęciła się dziełu Osobistego Poświęcenia się sercu Pana Jezusa w Polsce i poza jej granicami.

Wspólnota dla Intronizacji w naszej parafii.

Wspólnota dla Intronizacji NSPJ w naszej parafii p. w. Zesłania Ducha Świętego, uczestniczy w każdy piątek po Mszy Świętej o godz. 18.00 w adoracji Najświętszego Sakramentu do godz. 19.30, zakończonej błogosławieństwem lourdzkim.

W każdy pierwszy piątek miesiąca o godz. 18.00 odprawiana jest Msza Święta w intencji dzieła Intronizacji za pośrednictwem Dusz w czyśćcu cierpiących z nauką o Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Adoracja jest w intencjach: Ojca Świętego, przebłagalnej i wynagradzającej za grzechy nasze i całego świata, z prośbą o Intronizację Chrystusa w rodzinach, parafii, Ojczyźnie, we wszystkich narodach na całym świecie i w sercu każdego człowieka.

Modlimy się  aktami: wiary, uwielbienia, dziękczynienia, przebłagania i prośby, przeplatając pieśniami o Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Modlimy się również na Różańcu, dziękując Matce Bożej za przewodniczenie naszej adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Uczestniczymy w ogólnopolskich czuwaniach z 1 na 2 lutego na Jasnej Górze, a także z 13 na 14 września na Świętym Krzyżu w Kielcach aby spędzić noc na wspólnym czuwaniu modlitewnym. Często towarzyszą nam przewodnicząc Mszy Św. JE Ks. Arcybiskupi lub Biskupi. Są z nami posłowie i senatorowie oraz duszpasterze parafialni.

Według opinii księży opiekunów „członkowie wspólnot są rozmodleni i zdyscyplinowani, pomocni w apostolstwie i pracy duszpasterskiej. Wspólnoty dla Intronizacji NSPJ są nadzieją Kościoła i odrodzenia duchowego narodu”.

Króluj nam Chryste.

 Jaki cel ma Wspólnota dla Intronizacji?

Już samo pojęcie „Intronizacja” oznacza wyniesienie kogoś na tron, czyli do godności królewskiej. Ceremonia taka składa się z aktu ustanowienia króla oraz aktu uznania go przez poddanych. Intronizacja dotyczy także Pana Jezusa. Wyznajemy bowiem, że jest Królem wszechświata, władcą wszystkich ludzi i narodów, Panem całego stworzenia, a Jego władanie jest absolutne. Jednakże w odniesieniu do Pana Jezusa możemy mówić o Intronizacji w znaczeniu tylko częściowym. Jezus jest Królem niezależnie od woli człowieka. Otrzymał bowiem godność królewską od Boga Ojca, Stworzyciela nieba i ziemi. Człowiek nie jest w stanie mu nic ująć ani dodać. Natomiast od każdego człowieka i od każdego narodu zależy czy dobrowolnie uzna królewską godność Chrystusa i czy podporządkuje się jego władzy. Dokonując zatem Intronizacji Chrystusa nie nadajemy Mu godności królewskiej lecz, w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, wprowadzamy Go uroczyście jako naszego Pana i Króla na monarszy tron i wyrażamy chęć bycia Jego poddanymi. Taki akt pokory czynili również wszyscy święci.

Jak doszło do powstania Dzieła Intronizacji?

Pierwsza apostołką Intronizacji była św. Małgorzata Maria Alacoque we Francji. Miała ona polecenie od Serca Pana Jezusa, aby porozmawiać o Intronizacji z królem Francji. Ten jednak przestraszył się takiego Króla, jak niegdyś Herod w Jerozolimie. Później misja Intronizacji przeszła do Polski przez Rozalię Celakówną. Polecenie Pana Jezusa było dla niej jasne – trzeba, aby Intronizacja była przeprowadzona w Polsce i w innych krajach.

Jak zatem narodziło się w Polsce Dzieło Osobistego Poświęcenia się Sercu Pana Jezusa?

Pod wpływem objawień udzielanych Rozalii Celakównie powstało nowe Dzieło, które 17 kwietnia 1946 r. zostało kanonicznie erygowane w Krakowie przy Kolegiacie św. Anny, przez ks. Kardynała Adama Sapiehę, a miesiąc później Kardynał zatwierdził jego statut. 22 października Dzieło otrzymało błogosławieństwo Stolicy Piotrowej. W 1959 r. do Dzieła należało około pięciu milionów Polaków. Z chwilą śmierci Kardynała Sapiehy komunistyczne władze rozpoczęły walkę z Kościołem poprzez likwidację organizacji kościelnych. Los ten spotkał także Dzieło, które zaczęło działać w podziemiu. Jego lawinowy wzrost został zatrzymany. Dzieło na nowo odkryli członkowie Wspólnot Intronizacyjnych, którzy dokonują w ten sposób „Intronizacji w duszy”, jako początku do dalszych Intronizacji. Kiedy Rozalia Celakówna w swoich modlitwach pytała Pana Jezusa co należy czynić dla Intronizacji usłyszała wtedy „Jasna Góra jest stolicą Maryi. Przez Maryję przyszedł Syn Boży, by zbawić świat, i tu również przez Maryję przyjdzie zbawienie dla Polski przez Intronizację. Gdy się to stanie, wówczas Polska będzie przedmurzem chrześcijaństwa: silna i potężna, o którą się rozbiją wszelkie ataki nieprzyjacielskie”. (Z objawień służebnicy Bożej Rozalii Celakówny)

Dziś wiele wspólnot ludzi świeckich przystępuje do akcji, aby poruszyć naszych biskupów, by przygotowali i potem przeprowadzili Intronizację w całym kraju.

„Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeśli się podporządkuje pod Prawo Boże, pod prawo Jego miłości. Inaczej, moje dziecko, nie ostoi się”. (Z objawień służebnicy Bożej Rozalii Celakówny)

W latach pięćdziesiątych była już przeprowadzona Intronizacja, ale…

28 października 1951 r. w uroczystości Chrystusa Króla biskupi w swoich Katedrach, wszyscy duszpasterze w swoich Kościołach w całej ojczyźnie podczas Mszy Świętej dokonali Aktu Poświęcenia Narodu Polskiego Sercu Jezusa, które w rzeczywistości było realizacją idei Rozalii Celakówny, czyli Intronizacja w Narodzie: „Panie Jezu Chryste, my Naród Polski, przed Tobą na kolana upadamy, wobec nieba i ziemi wyznajemy: Tyś jest Bogiem naszym, Tyś Zbawicielem naszym. Tyś Królem naszym”. Intronizacja ta jednak dokonała się bez udziału władz świeckich. Z ich udziałem byłaby to Intronizacja w Państwie, czyli wypełnienie woli Jezusa Chrystusa. A tak konieczna jest ponowna Intronizacja, której dokonają zarówno władze świeckie, jak i duchowne. Tak chciał Chrystus!

Dlaczego Intronizacja jest tak ważna? Jakie są główne założenia dzieła?

Celem Intronizacji jest dogłębne i trwałe odrodzenie duchowe w duszy każdego człowieka i każdego społeczeństwa, powstrzymanie laicyzacji oraz zakorzenienie życia prywatnego i publicznego w prawie Bożym i nauce Kościoła Świętego. Celem działania dzieła Osobistego Poświęcenia się Sercu Pana Jezusa jest szerzenie i pogłębianie czci, miłości i uwielbienia dla Najświętszego Serca Jezusowego wśród poszczególnych dusz, przede wszystkim drogą tzw. osobistego poświęcenia się wiernych temuż Sercu Jezusowemu, oraz przeprowadzenie Intronizacji Serca Jezusowego w całym Narodzie Polskim, co uchroni go przed zagładą.

"Za grzechy i zbrodnie popełnione przez ludzkość na całym świecie ześle Pan Bóg straszną karę. Sprawiedliwość Boża nie może znieść dłużej tych występków. Ostoją się tylko te państwa, w których będzie Chrystus królował. Jeśli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić Intronizację (...) we wszystkich państwach i narodach na całym świecie. Tu i jedynie tu jest ratunek. Które państwa i narody jej nie przyjmą i nie poddadzą się pod panowanie słodkiej miłości Jezusowej, zginą bezpowrotnie z powierzchni ziemi i już nigdy nie powstaną…” (Z objawień służebnicy Bożej Rozalii Celakówny)

Dlaczego Intronizacja jest tak potrzebna w dzisiejszych czasach?

Są ostrzeżenia dane przez samego Jezusa, że jeśli świat się nie nawróci, to przyjdzie kara. Czas nagli. Gdy obserwujemy współczesny świat, jego anarchię, ludobójstwa i inne zbrodnie, gdzie deptane są Boże Przykazania, lekceważone jest Prawo Boże, ratunkiem jest przeprowadzenie Intronizacji. Intronizacja ma tylko przypomnieć ludziom, że Chrystus jest Królem Wszechświata. Przeprowadzenie tego dzieła zostało złożone w ręce Polaków, a rozpoczęła je Rozalia Celakówna.

Wszystkim, którzy to przeczytają, a Duch Święty da światło zrozumienia i włączenia się w to Dzieło dziękujemy.